„Miej w pamięci tych, którzy z jakiegoś powodu wybuchali gniewem i oburzeniem, a nawet ludzi słynnych z powodu sukcesów, tragedii, złych czynów lub innych wyjątkowych rzeczy. Następnie zadaj sobie pytanie: Jak potoczyły się ich losy? Pył i proch, materiał na zwykły mit udający legendę […].”
Marek Aureliusz, Rozmyślania, 12.27
„Pamiętaj, że przyczyną krzywdy nie jest człowiek, który cię obraża lub uderza, ale twoje własne przekonanie na temat złego potraktowania. Gdy więc ktoś wzbudzi twój gniew, wiedz, że jego źródłem są w rzeczywistości twoje opinie. Dlatego niech twą pierwszą reakcją będzie powstrzymanie się od uniesienia przez takie wyobrażenia, ponieważ czas i odległość ułatwiają zapanowanie nad sobą.
Epiktet, Enchiridion, 2o
„Nie należy gniewać się na okoliczności, gdyż nic je to nie obchodzi”
Marek Aureliusz, Rozmyślania, 7.38
„Katon wygłaszał publicznie przemówienia, które potrafiły poruszyć masy; wierzył, że właściwa filozofia polityczna podobnie jak każde wielkie miasto pozwala zachować ducha bojowego. Nigdy jednak nie widziano go, jak ćwiczył przed innymi. Nikt nigdy nie słyszał też, aby powtarzał przemówienia. Gdy usłyszał, że ludzie obwiniają go o milczenie odpowiedział tak: /Lepiej niech nie osądzają mojego życia. Zaczynam mówić tylko wtedy, gdy mam pewność, że mych słów nie lepiej będzie przemilczeć/.”
Plutarch, Katon młodszy, 4
„Pamiętaj, że nie tylko żądza bogactw i stanowisk upadla nas i uzależnia. Dotyczy to żądzy spokoju, wypoczynku, podróży i nauki. Nie ma znaczenia, o jakiej zewnętrznej rzeczy mówimy – jeśli przypisujemy jej wartość, uzależniamy się od innych […] to, czemu oddajemy serce, jest źródłem trudności.”
Epiktet, Diatryby, 4.4.1 – 2;15
„Bandyci, zboczeńcy, mordercy i tyrani – zastanów się nad ich tak zwanymi przyjemnościami.”
Marek Aureliusz, Rozmyślania, 6.34
„Pamiętaj, aby w życiu zachowywać się jak na przyjęciu. Gdy dotrze do ciebie jakaś krążąca potrawa, wyciągnij rękę i nałóż sobie umiarkowaną porcję. Potrawa cię ominęła? Nie zatrzymuj jej. Jeszcze do ciebie nie dotarła? Ni płoń z pożądania, ale poczekaj, aż do ciebie dojdzie. W ten sposób postępuj wobec dzieci, żony, stanowiska, bogactwa. Dzięki temu pewnego dnia staniesz się godny uczty z bogami”
Epiktet, Enchiridion, 15
„Prawdziwym atletą jest ten, kto sumiennie ćwiczy się w walce z fałszywymi wyobrażeniami. Bądź niewzruszony mimo cierpień; nie daj się porwać wyobrażeniom! To wielka walka i boskie zadanie – zdobyć władzę, wolność, szczęście i spokój ducha”
Epiktet, Diatryby, 2.18.27-28
„Niemożliwe jest połączenie szczęścia z pragnieniem tego, czego nie mamy. Szczęśliwy ma wszystko, czego potrzebuje. Przypomina nasyconego człowieka; nie powinien być ani głodny, ani spragniony.
Epiktet, Diatryby, 3.24.17
„Jeśli ktoś spyta ciebie, jak pisze się twoje imię, warcząc wymieniasz każdą literę? A gdy ktoś się zdenerwuje, to czy odpowiesz gniewem? czy nie lepiej jest łagodnie wymienić wszystkie litery? Pamiętaj więc, że Twoje obowiązki składają się z pojedynczych czynów. Zwracaj Uwagę na każdy z nich […] i metodycznie wykonuj zadanie”
Marek Aureliusz, rozmyślania, 6.26
„Oczyść umysł i oprzytomniej, tak jakbyś obudził się ze snu i zdał sobie sprawę, że zdenerwował cię tylko zły sen. Obudź się i zobacz, że to, co cię otacza, też jest jak zły sen.
Marek Aureliusz, rozmyślania, 6.31
„Mądrość polega na jednej tylko rzeczy – należy skupić naszą uwagę na rozumie, który rządzi wszystkimi rzeczami.”
Heraklit cytowany przez Diogenesa Laertiosa w Żywotach i Poglądach Słynnych Filozofów, 9.1
„Gdy zrodzi się w tobie wyobrażenie jakiejś przyjemności, to tak jak w przypadku innych wyobrażeń – uważaj, aby cię nie porwało. Wstrzymaj się z czynami, zrób sobie przerwę. Następnie wyobraź sobie zarówno sytuację w jakiej doznajesz przyjemności, jak i późniejszy moment, gdy tego żałujesz i czujesz wobec siebie obrzydzenie. Potem porównaj to z radością i satysfakcją, jakie poczujesz, jeśli oprzesz się pokusie. Jeżeli jednak uznasz, że możesz się jej poddać, niech nie zapanują nad tobą związane z tym wygoda, przyjemność i czar. Wbrew temu pomyśl, o ile lepsza jest świadomość zwalczania pokusy.”
Epiktet, Enchiridion, 34
„Stale czuwaj nad swymi wyobrażeniami, ponieważ chronisz w ten sposób niebłahą rzecz, ale szacunek, wiarygodność, równowagę, spokój ducha, wyzwolenie od bólu i lęku – jednym słowem, własną wolność. Za co byłbyś gotowy to sprzedać?”
Epiktet, Diatryby, 4.6B-8
„Nasza dusza raz jest królem, a raz tyranem. Król, mając na względzie szlachetność, dba o dobry stan ciała, o które się troszczy i nie nakazuje mu nic nikczemnego ani podłego. Jednak neopanowana, sterowana popędami i nadmiernie rozpieszczona dusza zmienia się z króla w rzecz budzącą grozę i wstręt – w tyrana.”
Seneka, Listy Moralne do Lucyliusza, 114.24
” Nie ma nic bardziej zaślepiającego niż gniew, nic bardziej napędzanego własną siłą. Nic nie jest tak pyszne, gdy odniesiesz sukces, ani tak szalone, gdy dozna niepowodzenia. Nawet w obliczu porażki gniew nie cofa się z wyczerpania, a gdy los wyeliminuje przeciwnika, zwraca swe kły przeciw samemu sobie.”
Seneka. O Gniewie, 3.1.5.
„Wielu zaszkodzi sam strach i wielu dosięgnie los, gdy przed nim drżeli.”
Seneka, Edyp, 992
„Nie zgadzam się z tymi, którzy na oślep rzucają się w toń i, akceptując burzliwe życie, każdego dnia odważnie zmagają się z trudnościami. Mędrzec zniesie je, ale ich nie wybierze; będzie wolał pokój zamiast walki”
Seneka, Listy Moralne do Lucyliusza, 28.7
„I podium, i więzienie są miejscem, choć jedno wiążemy ze wzlotem, a drugie z upadkiem. Jednak jeśli tylko tego zechcesz, w obu tych miejscach możesz zachować wolność wyboru.”
Epiktet, Diatryby, 2.6.25
„Spędź tę krótką chwilę czasu w zgodzie z naturą i z pogodą dotrzyj do miejsca swego ostatecznego spoczynku, tak jak spaść musi dojrzała oliwka, wielbiąca ziemię, która ją żywiła, i wdzięczna drzewu, które je zrodziło.”
Marek Aurrelisz, Rozmyślania, 4.48.2
„Jestem waszym nauczycielem, a wy moimi uczniami. Mój cel to uczynić z was kompletnych ludzi, nieskrępowanych, pozbawionych kompulsywnych zachowań i wstydu, swobodnych, wolnych, kwitnących i szczęśliwych, podkładających ufność w Bogu w rzeczach dużych i małych. Wasze zadanie to uczyć się pilnie praktykować wszystkie te rzeczy. Dlaczego więc nie doprowadzicie tej pracy do końca, skoro macie słuszne zadanie, a ja mam zarówno właściwy cel, jak i odpowiednie przygotowanie? Czego brakuje? […] Zadanie to jest wykonalne i jest jedyną rzeczą, jaka leży w naszej mocy. […] Zostawmy więc przeszłość za sobą. Musimy tylko zacząć. Uwierz mi, a przekonasz się o tym.”
Epiktet, Diatryby, 2.19.29-34
„Zatem w większości innych spraw radzimy sobie z okolicznościami nie według słusznych założeń, ale przede wszystkim wedle złego nawyku. Wszystko, co rzekłem, wskazuje, że człowiek w trakcie kształtowania musi starać się wyjść ponad to: przestać szukać przyjemności i uciekać od bólu, przestać kurczowo trzymać się życia i wzdrygać się przed śmiercią, a w kwestii właśności i pieniędzy przestać cenić przyjmowanie nad dawanie.”
Muzoniusz Rufus, Wykłady, 6.25.5-11
„Spokój ducha mogą odnaleźć tylko ci, którzy osiągneli niewzruszone i stałe poglądy. Pozostali nieustannie zmieniają decyzje; wahają się, na zmianę odrzucając i akceptując różne rzeczy. Jaki jest powód tej chwiejności? Wynika ona z tego, że dla takich ludzi nic nie jest jasne, dlatego posługują się najmniej pewną wskazówką – powszechnymi opiniami.
Seneka, Listy Moralne do Lucyliusza, 95.57b-58a
„Zrozum w końcu, że masz w sobie coś potężniejszego i bardziej boskiego niż to, co budzi cielesne namiętności i steruje tobą jako marionetką. Jakie myśli zajmują w tej chwili mój umysł? Czy nie jest to strach, podejrzliwość, pożądanie lub coś w tym rodzaju?
Marek Aureliusz, Rozmyślania, 12.9
„Kontrolujemy nasze rozumne wybory i wszystkie czyny zależne od wolnej woli. Nie mamy kontroli nad ciałem i jego częściami, majątkiem, rodzicami, rodzeństwem, dziećmi, ojczyzną ani nad niczym, z czym możemy być związani”
Epiktet, Diatryby, 1.22.10
„Jeśli człowiek skoncentruje się na swych rozumnych wyborach i wynikających z nich czynach, zyska dzięki temu siłę do uwolnienia się [od tego, co od niego zależy]. Jeśli jednak skupi się nie na swych rozumnych wyborach, ale na rzeczach niezależnych od siebie, próbując uniknąć tego, co zależne od innych, będzie odczuwał niepokój, lęk i brak równowagi”
Epiktet, Diatryby, 2.1.12
„Istotą dobra jest określony rodzaj rozumnego wyboru. Istotą zła jest rozumny wybór innego rodzaju. Czym są zatem rzeczy zewnętrzne? Są to tylko surowce dla rozumnego wyboru, który przetwarzając je, sam znajduje dobro lub zło. Jak znajduje dobro? Nie przez zachwycenie się surowcami! Jeśli sądy o nich są prawdziwe, nasze wybory są dobre, natomiast jeżeli te są wypaczone, wybory stają się złe.
Epiktet, Diatryby, 1.29.1
„Niektóre rzeczy są od nas zależnem natomiast inne – niezależne. Kontrolować możemy; nasze opinie, wybory, pragnienia, niechęci i, jednym słowem, wszystko to, co sami czynimy. Nie mamy kontroli nad: ciałem, majątkiem, reputacją, stanowiskiem i, jednym słowem, wszystkim tym, co nie jest naszym dziełem. Co więcej, rzeczy zależne od nas są z natury wolne, niczym nieograniczone i wolne od przeszkód, natomiast te, nad którymi nie mamy, są mało warte, wciągają nas w niewolę, można nam ich zakazać i do nas nie należą.”
Epiktet, Enchiridion, 1.1-2
„Musimy odrzucić wile rzeczy, od których jesteśmy uzależnieni, ponieważ uznajemy je za dobro. W przeciwnym razie utracimy odwagę, którą należy stale wystawić na próbę. Utracimy też wielkość duszy, widoczną tylko wtedy, gdy gardzimy jako błahostkami tym, co pospólstwo uznaje za najbardziej pożądane”.
Seneka, Listy moralne do Lucyliusza, 74.12b-13
„Odpowiednie zadanie dla umysłu to ćwiczenie się w wyborze, unikaniu, pragnieniu, odczuwaniu odrazy, przygotowaniach, określeniu celu i wyrażaniu aprobaty. Co zatem możesz zaburzać i utrudniać właściwe jego funkcjonowanie? Nic innego jak jego własne błędne decyzje.”
Epiktet, Diatryby, 4.22.6-7