„Wsród wszystkich rzeczy, jakie istnieją, niektóre są dobre, inne złe, a jeszcze inne obojętne. Dobre są cnoty i wszystko, co się z nimi wiąże. Złe są występki i wszyscy, którzy sobie na nie pozwalają. Rzeczy obojętne to te pomiędzy cnotami i występkami, takie jak: bogactwo, zdrowie, życie, śmierć, przyjemność i ból.”

 

Epiktet, Diatryby, 2.19.12B – 13

„Pamiętaj, że przyczyną krzywdy nie jest człowiek, który cię obraża lub uderza, ale twoje własne przekonanie na temat złego potraktowania. Gdy więc ktoś wzbudzi twój gniew, wiedz, że jego źródłem są w rzeczywistości twoje opinie. Dlatego niech twą pierwszą reakcją będzie powstrzymanie się od uniesienia przez takie wyobrażenia, ponieważ czas i odległość ułatwiają zapanowanie nad sobą.

 

Epiktet, Enchiridion, 2o

„Pamiętaj, że nie tylko żądza bogactw i stanowisk upadla nas i uzależnia. Dotyczy to żądzy spokoju, wypoczynku, podróży i nauki. Nie ma znaczenia, o jakiej zewnętrznej rzeczy mówimy – jeśli przypisujemy jej wartość, uzależniamy się od innych […] to, czemu oddajemy serce, jest źródłem trudności.”

 

Epiktet, Diatryby, 4.4.1 – 2;15

„Pamiętaj, aby w życiu zachowywać się jak na przyjęciu. Gdy dotrze do ciebie jakaś krążąca potrawa, wyciągnij rękę i nałóż sobie umiarkowaną porcję. Potrawa cię ominęła? Nie zatrzymuj jej. Jeszcze do ciebie nie dotarła? Ni płoń z pożądania, ale poczekaj, aż do ciebie dojdzie. W ten sposób postępuj wobec dzieci, żony, stanowiska, bogactwa. Dzięki temu pewnego dnia staniesz się godny uczty z bogami”

 

Epiktet, Enchiridion, 15

„Prawdziwym atletą jest ten, kto sumiennie ćwiczy się w walce z fałszywymi wyobrażeniami. Bądź niewzruszony mimo cierpień; nie daj się porwać wyobrażeniom! To wielka walka i boskie zadanie – zdobyć władzę, wolność, szczęście i spokój ducha”

 

Epiktet, Diatryby, 2.18.27-28

„Niemożliwe jest połączenie szczęścia z pragnieniem tego, czego nie mamy. Szczęśliwy ma wszystko, czego potrzebuje. Przypomina nasyconego człowieka; nie powinien być ani głodny, ani spragniony.

 

Epiktet, Diatryby, 3.24.17

„Gdy zrodzi się w tobie wyobrażenie jakiejś przyjemności, to tak jak w przypadku innych wyobrażeń – uważaj, aby cię nie porwało. Wstrzymaj się z czynami, zrób sobie przerwę. Następnie wyobraź sobie zarówno sytuację w jakiej doznajesz przyjemności, jak i późniejszy moment, gdy tego żałujesz i czujesz wobec siebie obrzydzenie. Potem porównaj to z radością i satysfakcją, jakie poczujesz, jeśli oprzesz się pokusie. Jeżeli jednak uznasz, że możesz się jej poddać, niech nie zapanują nad tobą związane z tym wygoda, przyjemność i czar. Wbrew temu pomyśl, o ile lepsza jest świadomość zwalczania pokusy.”

 

Epiktet, Enchiridion, 34

„Stale czuwaj nad swymi wyobrażeniami, ponieważ chronisz w ten sposób niebłahą rzecz, ale szacunek, wiarygodność, równowagę, spokój ducha, wyzwolenie od bólu i lęku – jednym słowem, własną wolność. Za co byłbyś gotowy to sprzedać?”

 

Epiktet, Diatryby, 4.6B-8

„Pierwszą rzeczą, jaką rano robisz, powinno być zadanie sobie nastepujących pytań:

  • Czego mi brakuje do uwolnienia się od namiętności?
  • Czego mi brakuje do uzyskania spokoju ducha?
  • Czym jestem? Tylko ciałem, właścicielem majątku, reputacją

Żadną z tych rzeczy.

  • A więc czym jestem? Istotą rozumną.
  • Czego wymaga ode mnie? Rozważenia swoich czynów.
  • W jaki sposób utraciłem spokój ducha?
  • W czym byłem nieprzyjazny, aspołeczny lub nieczuły?
  • Czego zaniedbałem w każdej z tych sytuacji?”

 

Epiktet, Diatryby, 4.6.34-35

„Jestem waszym nauczycielem, a wy moimi uczniami. Mój cel to uczynić z was kompletnych ludzi, nieskrępowanych, pozbawionych kompulsywnych zachowań i wstydu, swobodnych, wolnych, kwitnących i szczęśliwych, podkładających ufność w Bogu w rzeczach dużych i małych. Wasze zadanie to uczyć się pilnie praktykować wszystkie te rzeczy. Dlaczego więc nie doprowadzicie tej pracy do końca, skoro macie słuszne zadanie, a ja mam zarówno właściwy cel, jak i odpowiednie przygotowanie? Czego brakuje? […] Zadanie to jest wykonalne i jest jedyną rzeczą, jaka leży w naszej mocy. […] Zostawmy więc przeszłość za sobą. Musimy tylko zacząć. Uwierz mi, a przekonasz się o tym.”

 

Epiktet, Diatryby, 2.19.29-34

„Kontrolujemy nasze rozumne wybory i wszystkie czyny zależne od wolnej woli. Nie mamy kontroli nad ciałem i jego częściami, majątkiem, rodzicami, rodzeństwem, dziećmi, ojczyzną ani nad niczym, z czym możemy być związani”

 

Epiktet, Diatryby, 1.22.10

„Pamiętaj o tym o poranku, we dnie i w nocy: istnieje tylko jedna ścieżka do szczęścia, a jest nią rezygnacja ze wszystkiego, co znajduje się poza obszarem twego wyboru. Nic poza nim nie uznawaj za swoją własność. We wszystkich poza nimi zdaj się na Boga i los.”

 

Epiktet, Diatryby, 4.4.39

„Jeśli człowiek skoncentruje się na swych rozumnych wyborach i wynikających z nich czynach, zyska dzięki temu siłę do uwolnienia się [od tego, co od niego zależy]. Jeśli jednak skupi się nie na swych rozumnych wyborach, ale na rzeczach niezależnych od siebie, próbując uniknąć tego, co zależne od innych, będzie odczuwał niepokój, lęk i brak równowagi”

 

Epiktet, Diatryby, 2.1.12

„Istotą dobra jest określony rodzaj rozumnego wyboru. Istotą zła jest rozumny wybór innego rodzaju. Czym są zatem rzeczy zewnętrzne? Są to tylko surowce dla rozumnego wyboru, który przetwarzając je, sam znajduje dobro lub zło. Jak znajduje dobro? Nie przez zachwycenie się surowcami! Jeśli sądy o nich są prawdziwe, nasze wybory są dobre, natomiast jeżeli te są wypaczone, wybory stają się złe.

 

Epiktet, Diatryby, 1.29.1

„Niektóre rzeczy są od nas zależnem natomiast inne – niezależne. Kontrolować możemy; nasze opinie, wybory, pragnienia, niechęci i, jednym słowem, wszystko to, co sami czynimy. Nie mamy kontroli nad: ciałem, majątkiem, reputacją, stanowiskiem i, jednym słowem, wszystkim tym, co nie jest naszym dziełem. Co więcej, rzeczy zależne od nas są z natury wolne, niczym nieograniczone i wolne od przeszkód, natomiast te, nad którymi nie mamy, są mało warte, wciągają nas w niewolę, można nam ich zakazać i do nas nie należą.”

 

Epiktet, Enchiridion, 1.1-2

„Odpowiednie zadanie dla umysłu to ćwiczenie się w wyborze, unikaniu, pragnieniu, odczuwaniu odrazy, przygotowaniach, określeniu celu i wyrażaniu aprobaty. Co zatem możesz zaburzać i utrudniać właściwe jego funkcjonowanie? Nic innego jak jego własne błędne decyzje.”

 

Epiktet, Diatryby, 4.22.6-7

„Co jest owocem tych nauk? To plon najpiękniejszy i najodpowiedniejszy dla prawdziwie wykształconych: spokój ducha, nieustraszoność i wolność. Nie powinniśmy wierzyć pospólstwu, utrzymującemu, że tylko wolnym wolno się kształcić. Wierzmy miłośnikom mądrości, mówiącym, że tylko wykształceni są wolni.

 

Epiktet, Diatryby, 2.1.21-23a

„Podstawowe zadanie w życiu polega na tym, by identyfikować i odpowiednio dzielić sprawy na zewnętrzne, nad którymi nie mamy kontroli, oraz na te związane z naszymi wyborami. Gdzie więc należy szukać dobra i zła? Nie w pozostających poza naszą kontrolą rzeczach zewnętrznych, ale w sobie, w wyborach, które do nas należą […].”

 

Epiktet, Diatryby, 2.5.4-5